فکر میکردم باید بهش فرصت بدم تا یه مدتی تنهای تنها حتی بدون حضور من فکر کنه اما امروز فهمیدم تو این مدت چندانم تنها نبوده...خب این نشون میده من اصلا این اجناس ذکور رو نمیشناسم و همیشه اشتباه میکنم کلا آدم اشتباهی هستم.اما دیگه فرصت تموم شد و دیگه باید برای همیشه برم و منم باید اونو کلا پاک کنم و برم دنبال زندگیم...
از فردا باید زندگی جدیدی رو شروع کنم و فکر کنم چیکار کنم با این همه تنهایی خودم.روزی هزار بار آهنگ پایانی فاصله ها رو گوش میدم و عجیب باهاش ارتباط برقرار کردم به قول اون آقاهه تو اون آهنگ"مریضم کرده تنهایی"...واقعا این تنهایی مریضم کرده و روح و روانم رو بهم ریخته.دیگه از فردا مهلتی که به خودم و س داده بودم برای فکر کردن تموم شد و دیگه جایی برای فکر کردن نذاشت...اما حس حسادت زنانه ام رو در مورد اون دختر با این آهنگ شادمهر عقیلی بیان میکنم:
آغوشتو بغیر من به روی هیچ کس وا نکن
منو از این دلخوشی و آرامشم جدا نکن
من برای با تو بودن پر عشق و خواهشم
واسه بودن کنارت،تو بگو،به هر کجا پر میکشم
منو تو آغوشت بگیر،آغوش تو مقدسه
بوسیدنت برای من تولد یک نفسه
چشمای مهربون تو ،منو به آتیش میکشه
نوازش دستای تو عادته،ترکم نمیشه
فقط تو آغوش خودم دغدغه هاتو جا بذار
به پای عشق من بمون،هیچ کس جای من نیار
مهر لباتو رو تن و روی لب کسی نزن
فقط به من بوسه بزن، به روح و جسم و تن من
و اما خیلی دوست داشتی بدونی تو فالم چی بود و چون دیگه هیچوقت فرصت نمیشه بهت بگم بدون که درست خلاف این چیزی بود که الان پیش اومده...حتما میگی بازم زود قضاوت کردم و الکی شلوغش کردم؟آره چون خسته شدم از این معلق بودن،از اینکه نمیدونم چی میخوای،از اینکه برای گفتن حرفام بیام اینجا بنویسمو برای پرسیدن حالت برم سراغ دیوان حافظ،خسته شدم از بس زنگ زدی و در مورد این زنیکه فالگیر پرسیدی،خسته شدم و دنبال بهانه ام برای اینکه به خودم بقبولونم که تموم شد....
از فردا باید زندگی جدیدی رو شروع کنم و فکر کنم چیکار کنم با این همه تنهایی خودم.روزی هزار بار آهنگ پایانی فاصله ها رو گوش میدم و عجیب باهاش ارتباط برقرار کردم به قول اون آقاهه تو اون آهنگ"مریضم کرده تنهایی"...واقعا این تنهایی مریضم کرده و روح و روانم رو بهم ریخته.دیگه از فردا مهلتی که به خودم و س داده بودم برای فکر کردن تموم شد و دیگه جایی برای فکر کردن نذاشت...اما حس حسادت زنانه ام رو در مورد اون دختر با این آهنگ شادمهر عقیلی بیان میکنم:
آغوشتو بغیر من به روی هیچ کس وا نکن
منو از این دلخوشی و آرامشم جدا نکن
من برای با تو بودن پر عشق و خواهشم
واسه بودن کنارت،تو بگو،به هر کجا پر میکشم
منو تو آغوشت بگیر،آغوش تو مقدسه
بوسیدنت برای من تولد یک نفسه
چشمای مهربون تو ،منو به آتیش میکشه
نوازش دستای تو عادته،ترکم نمیشه
فقط تو آغوش خودم دغدغه هاتو جا بذار
به پای عشق من بمون،هیچ کس جای من نیار
مهر لباتو رو تن و روی لب کسی نزن
فقط به من بوسه بزن، به روح و جسم و تن من
و اما خیلی دوست داشتی بدونی تو فالم چی بود و چون دیگه هیچوقت فرصت نمیشه بهت بگم بدون که درست خلاف این چیزی بود که الان پیش اومده...حتما میگی بازم زود قضاوت کردم و الکی شلوغش کردم؟آره چون خسته شدم از این معلق بودن،از اینکه نمیدونم چی میخوای،از اینکه برای گفتن حرفام بیام اینجا بنویسمو برای پرسیدن حالت برم سراغ دیوان حافظ،خسته شدم از بس زنگ زدی و در مورد این زنیکه فالگیر پرسیدی،خسته شدم و دنبال بهانه ام برای اینکه به خودم بقبولونم که تموم شد....
۲ نظر:
سلام
سخته،
اما منصف باشيد. آيا تا به حال پسري توي زندگيتون نبوده كه شما رو دوست داشته باشه اما شما بنا به دلايل منطقي تمايل به ادامه رابطه نداشته باشيد؟ احتمالا بوده! يا حداقل براي دور و بري‌هاتون اين مساله پيش اومده. پس همونطور كه شما به خودتون حق مي‌ديد كه دنبال يه رابطة‌ديگه باشيد (كه حق هم داريد) به طرفي كه دوستش داريد هم اين حق رو بدين! ديگه اما و اگر و حسادت زنانه و ... رو تموم كنيد. 20 سال ديگه هيچ كدوم از اين آدما يادتون نمي‌مونه. بچسبيد به زندگي!
زمان همه چیزو می بره
حتی یادها رو
البته این حقیقت است که از دل برود هر آنکه از دیده رود
خیلی با خودم فکر کردم تو این بیت منظور شاعر از دیده ،بیشتر چشم دل نه چشم سر!
بعضی وقتایی کسایی رو دوست داریم که تا حالا حتی ندیدیمشون
تا کسی تو دل تو چشم هم هست
ارسال یک نظر