۱۳۸۹ مرداد ۲۸, پنجشنبه

حرمت

نمیدونم چرا،یاد تو افتادم
          مثل اون لحظه ها که پیش هم بودیم
                   مثل وقتی که،
                                          عشقی بود و حرمت داشت
                                                 برای هم عزیز و محترم بودیم
هواتو دارم و فکرت نمیذاره
                   روزای زندگیمو سر کنم بی غم
                                دلم خیلی گرفته،گیج و داغونم
                                        دارم از دست میرم، ابری و نم نم
میشینم خیره میشم،نقطه ها کورن
            پا میشم راه میرم،راهها نفس گیرن
                       تورو حس میکنم، این ناخودآگاهه
                                 نمیتونم فراموشت کنم،سخته
                                          عذابه یاد تو ، زجر آوره حرفات
هنوز خیلی دوست دارم
       ولی دیگه قرار نیست
                چیزی از نو
                           باز بشه تکرار
                                نمیدونم چرا یاد تو افتادم...

هیچ نظری موجود نیست: